İstanbul
Sabiha Gökçen Havalimanı'ndan sabah saat 06:00'da havalanan uçağımız ile saat
07:30 sularında Gaziantep Oğuzeli Havalimanı'na varıyoruz. Küçük ama oldukça
sevimli bir varış yeri burası. Birkaç yıl önce iş sebebiyle ilk kez geldiğim
Gaziantep, bu sefer daha dikkatli gözler ve daha meraklı duygular eşliğinde
mercek altına alınıyor. Hava oldukça sıcak. Havalimanından kiraladığımız araç
ile şehir merkezine doğru yol alıyoruz. Kamil Ocak stadının hemen altında sıra
sıra ciğerci mekanları var. Sabah sabah oralarda ne yapıyorsunuz demeyin. Malum,
karınlar aç ve kahvaltıda oldukça ilginç bir menü duruyor karşımızda. Hepimizin
aklına gelen klasik bir kahvaltı sofrası değildi bu. Biraz enteresan gelebilir
lakin önümüzde duran yiyecek evet, kuzu ciğeriydi. Daha önce böyle bir
tecrübeyi tatmayan bünyemiz, ilk etapta temkinli dursa da, kahvaltı sonrasında
midelerin oldukça hafif kalması şaşırtıyor bizleri. Gaziantep’e kadar gelipte,
doğru hazırlanmış bir kuzu ciğeri, salata ve çay eşliğinde kahvaltı yapmak
başlı başına bir ayrıcalıktır kendi adıma.
Kent insanı şehir dışından gelen turistleri oldukça samimi karşılıyor. Doğu
insanının temiz ve içten muameleleri, yurdun bu bölgesinde en saf hali ile
varlığını sürdürmekte. İstanbul’da pek çok şubesi bulunan kebap ve tatlı
dükkanları, size oldukça farklı bir deneyim firsatı veriyor. Lezzeti kanyağında
tattıktan sonra, İstanbul’daki şubeden aynı keyfi almak zor. Her ne kadar bölge
esnafı, eski lezzeti bulamadıklarından yakınsa da, bizim gibiler için muazzam
bir lezzet membası duruyor önümüzde. Lakin bölgenin meşhur ve adından söz
ettirmiş bu tarz dükkanlarında sanılanın aksine fiyatlar biraz yüksekçe.
Temkinli olunmasını tavsiye ederim. O harika ve tadı damağınızdan kolay kolay
çıkmayan lezzetlerin bedeli pekte düşük değil.
Kahvaltı sonrası, şehrin sembolü konumundaki "Gaziantep Kalesi"ne doğru yol alıyoruz. Kalenin tarihi 2. ve 3. yüzyıl Roma İmparatorluğu dönemine kadar gidiyor. Osmanlı İmparatorluğu dönemimde karakol ve cephanelik olarak kullanılan muazzam eser, yerli ve yabancı turistlerin oldukça ilgisini çekmekte. Kale tepesinden tüm şehri panaromik olarak görmek mümkün. Kale içinde Kurtuluş Savaşı dönemine ait görüntüler, hoperlorlerden verilen silah ve bomba sesleri eşlinde etkileyici bir manzara oluşturuyor. Giriş ise 2 TL civarında.
Kalenin bulunduğu çevrede pek çok tarihi çarşı yer almakta. En fazla rağbet görenlerin başında ise Bakırcılar Çarşısı geliyor. Tamamıyla el işi üretimin hüküm sürdüğü bu çarşıda, esnaf, kimlerin turist olup olmadığını kolaylıkla anlayabiliyor. Bununla birlikte metropol şehirlerde sadece müşteri olarak tanımlanan tüketici, bölge esnafı tarafından şehirlerini görmeye gelen bir misafir gözü ile karşılanıyor. Büyük bir emek ve sabrın ürünü olan bakır eserlerin cazibesine kapılmamak elde değil.
Çarşıda
neler yok ki? Envai çeşit baharat, şam fıstığı, acı-tatlı biberler. Meşhur İmam
Çağdaş tatlıcısı da bu civarda yer alıyor. Lakin bir hatırlatma. Gaziantep’in
meşhur tatlısı katmer, sabah oldukça erken saatlerde sunuluyor. Bu lezzeti
tatmak için “erken kalkan yol alır” mantığı ile hareket edilmesi gerekmekte J Konu lezzetten açılmışken, “Tahmis Kahvesi”
adlı mekanda, menengiç kahvesi tatmadan, bölgeden ayrılmayın derim.
Ziyaretimizden
kısa süre önce Gaziantep’te meydana gelen patlamalar sebebiyle neredeyse tüm
kent, sokakları ve evleri Türk bayrakları ile donatmış.
Konu
Gaziantep olunca aklımız sürekli lezzet duraklarında oluyor. Gaziantep’in Karşıyaka
semtinde (Şehitkamil) öyle bir mekan var ki; öğlen 14:00’ten sonra kapanıyor. Kalite
konusunda son derece hassas olan Halil Usta, bir sonraki günün etini ve
tatlısını yeterince dinlendirmek için bu yöntemi seçmiş. Küşlemesi ile meşhur
olan bu yere 14:00’ten önce gitmeye bakın.
Gaziantep’te
gezilecek, görülecek, keşfedilecek o kadar çok yer var ki. Naib Hamamı mı
desek, Şirvani Mehmet Efendi Camii mi desek, Tarihi Yenihan mı desek, saymakla
bitmez. Doğu’nun bu zengin tarihe sahip ilini mutlaka görmek gerek diyerek mevzuyu
kapatalım.